روش تدریس با نگرش طبیعی (the natural approach)

نظریات استیفن کرشن در فراگیری زبان دوم به صورتی گسترده و داغ از دهه ۱۹۷۰ مورد بحث واقع شده است. مهم ترین بخش روش شناسی آثار کرشن در روش تدریس با نگرشی طبیعی متجلی شده و توسطیکی از همکارانش به نام ترسی ترل بسط داده شده است.

با توجه به بسیاریاز ادعاهایی که آشر در مورد روش تدریس پاسخ فیزیکی کامل داشت ؛ کرشن و ترل احساس می کردند یاد گیرنده ها از به تاخیر انداختن تولید زبانی تا زمانی که گفتار پدیدار شود سود خواهند برد.

یادگیرنده ها می بایست در کلاس تا حد ممکن راحت و آرام باشند و در نتیجه ارتباط و فراگیری زیادی می بایست صورت گیرد.

در حقیقت روش تدریس با نگرش طبیعی استفاده از فعالیت های روش تدریس پاسخ فیزیکی کامل را در سطح مقدماتی یادگیری زبان به صلاح مس دید هنگامی که درون داده های قابل فهم برای روشن شدن فراگیری زبان ضروری می باشند.

هدف روش تدریس با نگرش طبیعی متوجه مهارت ها در ارتباط های بنیادین بین شخصی بود؛ یعنی موقعیت های روزمره زبان از قبیل : مکالمات؛ خرید؛ گوش دادن به رادیو و امثالهم وظیفه اولیه معلم آماده ساختن داده های قابل فهم بود یعنی زبان گفتاری که برای یادگیرنده قابل درک است و یا فقط کمی بالاتر از سطح درک یادگیرنده می باشد.

ضرورت ندارد یادگیرنده ها در طول سکوت چیزی بگویند تا اینکه احساس نمایند آمادگی آن را دارا می باشند. معلم منبع داده ها به یادگیرنده و ایجاد کننده گونه محرک و جالبی از فعالیت های کلاسی بود. فعالیت هایی از قبیل : دستور دادن ؛ بازی ؛ هجو ؛ طنز و کار در گروه های کوچک.

مهم ترین جنبه های بحث برانگیز در روش تدریس با نگرش طبیعی دوره صامت و تاکید آن بر مفهوم داده های قابل فهم بود.

هر فردی می تواند با گیبونز چنین استدلال نماید که تولید شفاهی بسیار دیر انجام می شود و در مرحله اولیه برای معلم لازم است که زبان آموزان را به صحبت کردن تشویق نماید و تعیین و تبیین این که ما از قابل درک چه معنایی مورد نظرمان می باشد بسیار مشکل است.

یادگیری زبان یک فرایند هم کنشی است و بنابراین اتکای بیش از حد به نقش داده ها در عوض تحریک باز داده ها می تواند باعث توقف در فرایند فراگیری زبان دوم شود.

اما البته که ما می توانیم به روش تدریس با نگرشی طبیعی نظر اندازیم و به یاد اوریم که بعضی مواقع ما تاکید می نماییم زبان اموزان در همان اوایل زیاد صحبت کنند و به این طریق همان طور که یادگیرنده سعی در پیشرفت دارد باعث ایجاد اضطراب و تشویش میشویم و احتمال مخاطره بیشتر را کاهش می دهیم.

بنابراین یک بار دیگر مسئولیت شما به عنوان معلم این است که بهترین آنچه را بقیه تجربه نموده اند انتخاب کرده و آن بینش زیادی را کسب نموده و شم زبانی خاصی را بدست اورد.

این بینش ها و شم های زبانی را می توان به یک گزینش روشنفکرانه و شناخت درست زبانی در شما تبدیل نمود.

منبع
Principles of language learning and teaching by H.Douglas Brown
مترجم
دکتر منصور فهیم